Harrie Muis: passie voor muziek, mensen en landschappen.

Al op jonge leeftijd ontdekte Harrie dat hij het leuk vond om muziekconcerten te organiseren en hier foto’s van te maken. Op zijn 18e vertrok hij van Enkhuizen naar Amerika om daar zijn passie verder te beleven. Als organisator bouwde hij een vertrouwensband op met veel artiesten, waardoor ze graag voor hem wilden poseren. (o.a. Astor Piazolla en Fats Domino) Later terug gekomen in Nederland zette hij zijn werk voort in Leeuwarden, in samenwerking met Freddy Cousaert uit Oostende (België) Freddy had Marvin Gaye geholpen van de drank en drugs af te komen wat hem geliefd maakte binnen de muziek scene. Harrie heeft menig muziekevenement voor zalen Schaaf en Brouwershoek georganiseerd en mede door zijn contacten, veel bekende artiesten naar Leeuwarden weten te halen. Hier heeft hij onder andere foto’s gemaakt van Herman Brood, Twarres en Hans Dulfer.

Waar hij eerst met een “klik-klak” cameraatje begon gebruikt hij nu een Nikon spiegelreflex met een 24-120 en 16-35 lens. Met deze twee lenzen werkt hij het liefst.

In zijn vrije tijd is hij graag op het wad of in de noordelijke dorpjes van Friesland te vinden waar hij de mooiste wolkenluchten, avondkleuren of andere stillevens vastlegt. Maar net zo graag fotografeert hij autoraces in de weilanden, de lokale dorpskermis of een stadsgezicht in Leeuwarden. Zijn favoriete vakantie bestemmingen zijn Bretagne en Normandie. Hier maakt hij ook talloze prachtige foto’s van de kust, de havens en de idyllische Franse dorpjes. Eigenlijk overal waar Harrie heen gaat neemt hij zijn camera mee. Onderweg ziet hij de mooiste dingen (gewoon rustig om je heen kijken). Een deur met scheur, een grasspriet tussen de tegels, een paar vieze wandelschoenen, een spinnetje voor de maan, een kat die naar hem toeloopt (die lust natuurlijk wel een muisje…). Ook fotografeert hij graag de zon als sterretje (met F16) Om flair te voorkomen zorgt hij dat zijn lens goed schoon is.

Vanaf het begin ontwikkelde hij zelf zijn foto’s in de doka. Wel een saaie en tijdrovende klus. Maar werken met de chemicaliën was wel een goede remedie tegen nagelbijten. Nu bewerkt hij graag zijn digitale foto’s. Veel zwart wit, vaak harde contrasten (zodat de foto’s bijna pentekeningen lijken). De blauwe kleur uit de lucht halen, zodat de lucht nog dreigender lijkt.

Harrie vertelde twee uren vol passie over zijn grote collectie prachtige foto’s, zijn belevenissen in de muziek en de vele warme herinneringen die hij daaraan over heeft gehouden. De avond vloog voorbij, voor we het wisten was het alweer tien uur. Harrie, bedankt voor je mooie verhalen en schitterende foto’s!

Dinsdag 29 oktober zijn we met een groep van ongeveer 16 leden in Groningen wezen fotograferen. Voor het station bij het kunst museum waren we rond 19:00 uur verzameld.

Enkele mensen liepen om 6 uur al door de stad te dwalen en te fotograferen, om het moment suprême van de dag niet te missen. Helaas voor hen was het op dat moment nog grijs en nat. Al gaf dit vochtige en windstille weer ook wel weer meer mogelijkheden om mooie reflecties vast te leggen.

De eerste foto’s werden direct bij het Groninger museum al genomen om de camera’s al vast te laten warm lopen.

Na kort overleg werd liepen de groep richting vismarkt. Daar aangekomen bleek de feestverlichting in de stad wel erg spaarzaam ontstoken te worden. De korenbeurs en de Martini toren stonden verdekt in het donker opgesteld. Ondanks deze onfortuinlijke omstandigheden en wat gemopper, lukte het menigeen toch om wat licht op de gevoelige sensor vast te leggen. De statieven die een ieder de hele tijd moest meesjouwen waren hard nodig.

Auteur: Gerda Jacobi